1974 Updated 22 januari 2019
Datum: 3 juni 1974

Acts: Fungus, Captain Beefheart, Cockney Rebel, Status Quo, Steeleye Span, Rory Galagher (Dave Mason afgezegd).
Pinkpop - The Vintage Years 1970-1974 Bestel bij bol.com

Locatie: Burg. Damensportpark Geleen

Entree: 12,50 (voorverkoop 10,00) 10 mei eerste vv-dag

Weer: druilerig met af en toe een bui

Toeschouwers: 30.000

Presentatie: Felix Meurders

BELANGRIJKE OPROEP!!!
Heb jij als pinkpopbezoeker mooie foto's gemaakt van de bands en artiesten,
en wil jij dat deze vereeuwigd worden op deze website verzoek ik je om op te nemen
BELANGRIJKE OPROEP!!!

Als iets op deze pagina niet leesbaar is, dan kan dit aan de browser instellingen liggen zoals bij Internet Explorer het automatisch aanpassen van de afbeeldingen. Iedereen kan dit zelf wijzigen in de menubalk Extra, Internet opties, geavanceerd, zoek bij multimedia en dan het vinkje voor Groote van afbeeldingen automatisch aanpassen weghalen.

Klik hier voor de wegwijzer naar het Pinkpop terrein

In 1974 is Fungus de eerste band die Nederlandse volksmuziek en folkrock samenbrengt.
De band bestond toen uit Koos Pakvis op basgitaar, Fred Piek leadzang en akoustische gitaar, Kees Maat op accordeon en keyboard, en de uit Farmers Union en Hello afkomstige Sido Martens op elektrische gitaar en mandoline. En niet te vergeten onze bovenstebeste Cees Pakvis, inderdaad broer van, roadmanager en chauffeur.

Anekdote van Sido Martens: "In de kleedkamer, een voetbalbox onder de hoofdtribune van het voetbalstadion in Geleen, hingen voor ons vier gele badhanddoekjes met het Pinkpoplogo. Dat ding heb ik nog jaren bewaard tot de motten het volledig opgevreten hadden".

De titelloze debuut-LP, die naast Nederlandse traditionals nog voor de helft Brits materiaal bevat, wordt Fungus' meest succesvolle plaat, vooral dankzij de hitsingle Kaap'ren Varen. Van het debuutalbum worden in 1974 circa 18.000 exemplaren verkocht. Louis Debij (ex-Casey & Pressure Group), die als studiodrummer aan het album meewerkte, treedt tot de band toe. Kees Maat speelde in 1974 op Pinkpop als enige Nederlandse groep op het Pinkpop Festival nog voluit mee, maar ging later bij Electric Tear spelen.

Citaat van Kees Maat: "Ik kan me het optreden nog goed herinneren, ondanks de opwinding en vermoeidheden van de Engelse tournee die we de dag daarvoor afsloten."
Later keert Bob Dekenga terug als vervanger van toetsenist Kees Maat, die Fungus verruilt voor Electric Tear en er wordt succesvol getourd door België, Duitsland, Denemarken en het Verenigd Koninkrijk. Tijdens deze tournees wordt Debij tijdelijk vervangen door drummer Jack van den Blink. Aan het einde van het jaar verschijnt de kerstsingle Merry Christmas/Christmas Song, waarvan de A-kant door de George Baker Selection verzorgd wordt
(Bron: Fred Piek en Fungus website)

(binnenkort meer gegevens over deze band, want op dit moment worden Fungus-opnamen worden gemaakt voor het TVprogramma Single Luck)

De vreedzame volksmuziek van het Nederlandse Fungus maakt de weg vrij voor Captain Beefheart en zijn consorten, die met veel werk van zijn meest toegankelijke plaat (Unconditionally Guaranteed) zijn tegendraads repertoire aan een groot publiek aanpast dat onder de indruk raakt van zijn Howlin' Wolf-achtige stem.

Video: Rory Gallagher - Laundromat (YouTube) Cockney Rebel groeit, tegen de verwachting in, met het zwaar aangezette Sebastian uit tot een van de hoogtepunten. Met materiaal van hun beste platen Quo en Hello en de eeuwige twaalf maten maakt Status Quo ondanks een hevige regenbui, er een gezellige boel van. Verstand op nul en raggen maar. Na een hilarisch intermezzo in de vorm van een toneelstuk opgevoerd door folkgezelschap Steeleye Span evenaart de wat gitaartechniek betreft breed onderlegde Rory Gallagher met onstuimig enthousiasme het niveau van de klassieker Live in Europe.
(Bron: 25 jaar Pinkpop)

Dave Mason heeft zijn Europese toernee om zeer vage redenen, hij zou de voorkeur geven aan het opnemen van zijn nieuwe plaat, afgezegd. Dat betekent dus ook dat hij op pinkpop verstek zal laten gaan. Voor Mason in de plaats hebben de organisatoren Captain Beefheart bereid gevonden op dit Limburgse festival te verschijnen. De overige groepen - Fungus, Cockney Rebel, Status Quo, Steeleye Span en Rory Galagher - zijn noch immer van plan acte de présence te geven.
(Bron: Muziekkrant Oor 22 mei 1974)

Op de Cover
In de stromende regen werd het gemeentelijk sportpark feestelijk geopend door de gouverneur , mr. Baron van Hövell tot Westerflier en burgemeester Damen van Geleen op 5 mei 1932. Hemelvaartsdag. De opening ging vergezeld van paarden-rennen op de prachtige grasbaan. Kort erna werden op deze baan eveneens motorraces georganiseerd. De grasmat bleek hiervoor echter minder geschikt.

Evenals vorig jaar zal de firma Saris Rotterdam de geluidsinstallatie voor Pinkpop verzorgen. Het P.A. System zal echter nog groter worden en zwaarder, het vermogen zal ongeveer 20.000 Watt zijn. Voor de mixers wordt gebruik gemaakt van Faylon Mengpanelen waarbij een totaal van 36 kanalen beschikbaar is. Het dan gemengde signaal wordt via speciale kabels naar de Bühne gestuurd waar Faylon eindversterkers aangesloten zijn aan de speciale boxen die ontwikkeld zijn door de Fa. Saris. De meest gebruikte microfoons zullen van het merk Shure zijn. Opmerkelijk is ook het feit, dat speciaal alleen voor het monitor systeem op de bühne een aparte mixer gebruikt wordt, zodat de Groep zichzelf op de bühne uitstekend zal kunnen horen. De modernste technieken zoals electronische crossovers etc. zullen worden toegepast om een zo goed mogelijk resultaat te verkrijgen.
(Bron: OOR Pinkpopkrant 1974)


Popfestivals schijnen niet erg meer in trek te zijn, maar dat weerhoudt de Stichting Buitengewone Produkties uit Sittard er niet van op Tweede Pinksterdag weer een dergelijk evenement te houden...
(Bron: De Tijd 24-05-1974)

INTRO:
Deze krant is het gevolg van een in 1973 gestarte samenwerking tussen de Stichting Buitengewone Produkties die het Pinkpop festival organiseert, en Muziekkrant Oor. Het festival heeft zich in de vijf jaar van zijn bestaan bewezen als een van de belangrijkste, zo niet de belangrijkste openlucht popmanifestatie van ons land. Organisatories en programmaties klopte alles tot nu toe heel aardig, hetgeen niet altijd van andere festivals op dit gebied gezegd kan worden.

Vanwege die prominente plaats in het nederlandse popgebeuren vindt Muziekkrant Oor - als belangrijke popkrant - het zinvol om de festivalgangers zo uitgebreid mogelijk over 't programma en alles wat daarom heen hangt, te informeren. Informatie over de krant zelf, bijvoorbeeld over de mogelijkheid om je ter plekke te abonneren, kun je krijgen bij de speciale stand, die ook dit jaar weer op het festivalterrein te vinden zal zijn.
(Bron: OOR Pinkpopkrant 1974)

S.B.P. Politiek
Het zojuist geregistreerde pinkpopembleem is verwerkt in diverse non-commerciële 'produkten'waaronder het pinkpop-t-shirt, verkrijgbaar voor de prijs van zes? Gulden.Bij de diverse voorverkoopadressen zijn speciale geplastificeerde pinkpopstikkers verkrijgbaar voor 25 cent. De stichting buitengewone produkties (de baas van buro pinkpop) doet ook aan 'politiek'. In het kader van de statenverkiezingen werden stickers en affiches uitgegeven. Vanwege de overstelpende aanvragen en in verband met de komende raadsverkiezingen is een en ander in herdruk. Voor bestellingen bel 04490-4423. Affiches met het doel de opkomst te bevorderen zijn sinds kort bij de diverse partijburo's verkrijgbaar. De teksten daarvan luiden: WIE NIET STEMT ...VERDIENT NIET BETER, HOE MEER STEMMEN ...HOE MEER VREUGDE.
(Bron: OOR Pinkpopkrant 1974)

Heel attent van de organisasie was dat ze zelfs een foto van het terrein afdrukten voor de mensen die van plan waren via de lucht te komen! (teejo) klik hier voor de wegwijzer van Geleen.

Belangrijke mededelingen:
De nacht vóór het festival is de IJSHAL aan de Kummenadestraat, naast het Pinkpopterrein, geopend voor pelgrims. Tevens is er in en om het erachter gelegen zwembad gelegenheid om te kamperen. Het restaurant zal de hele nacht geopend blijven. De Sleep-in is vanaf 21.00 uur tot 9.00 uur 's ochtends. Kampeerders worden vriendelijk verzocht hun tentje of wat dan ook om 8.00 uur af te breken. Troost je vervolgens m.b.v. het aangepaste ontbijt, dat is inbegrepen bij het overnachtingstarief van f. 1,50.

Iedereen word verzocht achter de afrasteringen voor het podium te blijven. De apparatuur kan dan snel verwisseld worden (de grote verdwijntruc!), wat de programmacontinuïteit weer ten goede komt. Jullie zijn nu te oud voor handtekeningen.

Dringende berichten kun je laten omroepen. Geef ze daartoe op aan de centrale post onder het podium. Om de dag niet te laten verworden tot een met muziekflarden aangevulde lezing, wordt een ieder verzocht het denkraam een beetje op peil te houden. Maak van te voren (als je het terrein opkomt b.v.) afspraken over trefplaatsen bij verlies van dier'bre partners, goede vrienden, enz.

Zonder op te scheppen over de score door de jaren heen: we begonnen in `70 met 10.000 mensen, in `71 waren er 16.000, het jaar erna 20.000, en vorig jaar 30.000. We schatten het bezoekersaantal voor deze keer (Pinkpop `74) tussen de 30 en 40.000. Heren, heren...waar leidt dit alles toe?
Meer originele mededelingen uit de Pinkpopkrant vind je hier. Met dank aan teejo!
(Bron: OOR Pinkpopkrant 1974)

Captain Beefheart (teejo's Electricity and beefheart.info)
Bert Jansen: Pinkpop 1974. An empty ice-hall serves as a sort of artists room, the canteen with yellowed pictures of ice-hockey actions as the bar. On the deserted track without ice a middle-aged man is listlessly sweeping the ring. Torn-up papers, pieces of cardboard, plastics, empty packages: remains of a temporary sleep-in. The lodgers now stand, sit or lay on the festival ground. I don't envy them: it rains, and not that softly too. Just during Captain Beefheart's performance it was dry all the while, but at the end of his show it started raining again - as if the devil was in it.

That concert of Beefheart was better than I ever had dared to hope, and deeply impressed I strolled into the greenroom in order to give it a cautious try to exchange a few words with him. Standing away of the other band members Beefheart gloomy stares in front of him, smoke from a filter cigarette is curling around his head. Somewhat lost I'm watching him, not knowing how to get in touch. All of a sudden he sees me and smiles; with a look of understanding, I think for a moment. The same look which I imagine to have seen earlier: half an hour ago, right in front of the stage, when Beefheart stood behind a microphone and at times helplessly looked into the audience, seeking for contact. His smile has encouraged me, I walk up to him and feverish think out what to say. It isn't necessary. "I saw you in front of the stage; how did you like it?" his voice is soft, but has the same gravelly intonation which I know from his records for many years. "The concert swept me off my feet, I liked it very much."

Captain Beefheart: "Well, I didn't like it. I even couldn't hear myself: the monitors suddenly failed - and then worked properly - without any warning! No, it was terrible; really. I felt like a blind bat .... there was no contact, I stood on stage and merely sang. It was as if I was doing a playback. Did my voice even come from the p.a.? "You came through very well, really." ... The floor of the clinical tiled toilet-room is covered with a few centimeters deep layer of water, which suspiciously smells like urine. The lavatory exists of the familiar row of pumpships with those half-high partitions. We're standing next to each other and I just glance aside - how much he has changed! That all new hair-do with those locks on each side of his once bizarre head, the neatly trimmed moustache and the clean-shaven face: almost a friendly bear. While I zip my trousers I softly sing in front of me: "Gimme dat harp boy, it ain't no fat man's toy ...." surprised he looks aside and grants me a grateful smile. From outside his wife calls: "Don, hurry up; the taxi's arrived!" Carefully we step to the washstands; in fact it is no use, my shoes already are soaking wet anyhow. We clean our hands with a minuscule piece of pink soap and then vainly search for a towel.

Outside again a voice sounds, this time it belongs to manager Andy DiMartino: "Hey, Don, what are you doin' there inside? For god's sake, we've gotta get the plane!" I just wipe off my hands on my trousers, he follows my example. We walk out, the band already stands by with the trunks in their hands, his wife checks the content of her hand-bag for the last time. He looks at me, grabs my hand, a firm warm clasp, lays his other arm on my shoulder and says: "See you in Amsterdam; then we should talk further." He makes off and follows his wife out, turns around once more and raises his hand. A bit dazed I'm left behind, from far-away comes the music of Cockney Rebel: Pinkpop Festival 1974. And a moment ago I was pissing with Don Van Vliet, who's better known as Captain Beefheart.
[Bert Jansen: THE CAPTAIN! Captain Beefheart OOR, June 19, 1974] / Video: Captain Beefheart - Mirror Man (YouTube)

The First Quintet
De enthousiaste filmer Ruud van Wersch legde op verzoek van de Pinkpop-organisatie tussen 1970 en 1974 de eerste vijf afleveringen van dit festival vast op film. Wie zien en horen we? Lees hier verder.